Wielka Sobota – drugi dzień ciszy i oczekiwania na Zmartwychwstanie Chrystusa. Ciemna Jutrznia o godzinie 8.00 rozpoczęła wielkosobotnie czuwanie przy Grobie Pańskim. Tego dnia Chrystus złożony w Grobie, nie pozostawał w ciągu całego dnia ani przez moment sam, bo Jego Grób odwiedzały liczne rzesze naszych parafian i gości, a piękna słoneczna pogoda sprawiła, że do Jezusa przyprowadzono bardzo dużo małych dzieci, które z dziecięcą radością oglądały piękny nowy Boży Grób i podziwiały kolorowe pisanki w swoich wielkanocnych koszyczkach, które przyniosły do poświęcenia.
Wielki Piątek - to szczególny dzień Triduum Paschalnego, dzień najgłębszej żałoby w Kościele Katolickim. W tym dniu nie odprawia się Mszy Świętej. W naszym kościele od godzin porannych trwała adoracja Najświętszego Sakramentu umieszczonego w symbolicznej ciemnicy – miejscu oczekiwania Jezusa na swoich oprawców i śmierć krzyżową.
Triduum Paschalne czyli trzy Święte Dni w roku liturgicznym, rozpoczęła uroczysta celebracja wielkoczwartkowej Mszy Wieczerzy Pańskiej, będącej wspomnieniem i upamiętnieniem Ostatniej Wieczerzy Jezusa, spożywanej ze swymi uczniami przed ukrzyżowaniem. W centrum liturgii stały dwie wielkie tajemnice: Sakrament Kapłaństwa i Eucharystii.
Nie jak przez ostatnie dwa lata, od Popielca do I Niedzieli Wielkiego Postu, lecz od IV Niedzieli Postu, 10.03, do środy, 13.03, trwały w naszej Parafii Wielkopostne Rekolekcje, których przewodnikiem duchowym był Ks. Proboszcz Piotr Brząkalik z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Katowicach – Szopienicach. Tematem rozważań wielkopostnych była przypowieść o Synu Marnotrawnym i Miłosiernym Ojcu, która akurat na tę niedzielę przypadała. Ilustracją była reprodukcja słynnego obrazu Rembrandta – „Powrót Syna Marnotrawnego”.
Wielki Post to w liturgii wszystkich chrześcijan czas na pokutę, mający przygotować do jak najpełniejszego przeżycia Świąt Wielkanocnych. Wielki Post trwa czterdzieści dni, rozpoczyna się w Środę Popielcową, w trakcie której wierni przyjmują znak posypania głów popiołem. Tradycja ta pojawiła się w ósmym wieku, zaś od wieku jedenastego jest zwyczajem obowiązującym w całym Kościele. Popiół do posypywania głów pochodzi ze spalonych palm święconych w Niedzielę Palmową w zeszłym roku. Czytaj dalej...