Duszpasterze życzą Parafianom

Piotr Rożyk, Piotr Mika, Sławomir Tyburski
środa, 26 grudnia 2012

Mali i Duzi, Prości i Uczeni, z Kościołem blisko współczujący i luźno z Nim związani, Wy, których, w każdą praktycznie niedzielę, obejmuję modlitwą podczas Mszy za Parafian! 

Przeżywamy czas świętowania – pytanie: „czego?” lub „czym?”...   

Potrawami suto, mimo ciągłych utyskiwań, zastawionego stołu ? Prezentami, w imię zasady „zastaw się a postaw się” – nieobliczalnymi i przereklamowanymi ? Odpoczynkiem - aż po granice błogiego leniuchowania? Etykietą świątecznych odwiedzin, żeby tradycji stało się zadość ? Tą innością od codzienności - na szczęście krótkotrwałą ? Można się skupić na przypadłościach zapominając o istocie… Można formą przesłonić materię … Można to, co najważniejsze, zdewaluować przez wyolbrzymienie tego, co tylko ważne.

A tymczasem nastał czas świętowania tego wydarzenia, tak ważnego, że ludzie od niego liczą lata Nowej Ery, że z tej okazji dokonują zawieszenia broni i rozejm wprowadzają, że z tej okazji życzenia sobie wzajem składają, tak serdeczne i niekłamane, że aż do łez. Tym wydarzeniem jest moment w biegnącej historii świata kiedy Bóg, spoza historii, wszedł w ludzkie dzieje, jako zwykły Człowiek, podobny do innych, do każdego z nas, we wszystkim, oprócz grzechu. Pojawił się tak niepozornie, że wielu Jego przyjścia nie zauważyło i nadal Go wygląda. A tymczasem przedstawiciele tych „oczekujących” pierwsi byli u żłóbka, witać Nowonarodzonego. Co oni mieli a czego innym zabrakło i może nam też nieraz brakuje ? Czego potrzeba, żeby w małym dziecku bez aureoli i insygniów władzy królewskiej poznać Mesjasza, Króla, Boga, Zbawcę,

Odwiecznego, Księcia Pokoju, Emmanuela, zapowiadanego przez Proroków ?

Potrzeba Wiary! Wiary! Wiary!    

bo ona jest „poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy” (Hbr 11,1) „Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi wierzyć, że Bóg jest i że wynagradza tych, którzy go szukają.” (Hbr 11,6) Popatrzcie, jak ta wiara stała się dla Pasterzy DOWODEM tych rzeczywistości, których nie widzieli, jak szybko zostali wynagrodzeni za szukanie Boga Człowieka, zachęceni wołaniem Aniołów.

Drogie Siostry i Drodzy Bracia w wierze, życzę Wam z całego serca tego daru - nadprzyrodzonej WIARY, która góry może przenosić i drzewa przesadzać, jeśli jest choć tak wielka jak ziarnko gorczycy. Jeśli dziś jeszcze nie dajecie sobie rady z górami i drzewami, to przynajmniej pielęgnujcie tę wiarę, żeby dorastała i dojrzewała przez dzielenie się nią z innymi i praktykowanie jej na co dzień. Bądźcie wierni przesłaniu naszego błogosławionego Papieża, Jana Pawła II:

Musicie być mocni. Drodzy Bracia i Siostry!
Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara!
Musicie być mocni mocą wiary!
Musicie być wierni!
Dziś tej mocy bardziej Wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów.

Odpowiadając na nasze świętowanie 35 rocznicy poświęcenia tej świątyni w niedzielę, 16.12. błogosławiony nasz Rodak woła: Zbudowaliście kościoły, wypełnijcie życie swoje Ewangelią! Należy nie tylko nazwać Kościół Matką, ale szanować go i służyć mu, gdyż "nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za Matkę"( św. Cyprian); nie można kochać Chrystusa, jeśli nie kocha się Kościoła, który umiłował Chrystus; "w jakiej mierze ktoś kocha Kościół Chrystusa, w takiej ma Ducha Świętego" (św. Augustyn).

A że Pan Jezus powiedział, że „jeśli nie przyjmiemy Królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdziemy do niego” (Łk 18,17), dedykuję Wam wszystkim w tym ROKU WIARY wiersz ks. Jan Twardowskiego.

 

Dzieciństwo wiary

 

Moja święta wiaro z klasy 3b

z coraz dalej i bliżej

kiedy w kościele było tak cicho że ciemno

a w domu wciąż to samo więc inaczej

kiedy święty Antoni ostrzyżony i zawsze z grzywką

odnajdywał zagubione klucze

a Matka Boska była lepsza bo przedwojenna

kiedy nie miała pretensji do nikogo nawet zmokła kawka

a miłość była tak czysta że karmiła Boga

wielka i dlatego możliwa

kiedy martwiłem się żeby Pan Jezus nie zachorował

bo by się komunia nie udała

kiedy rysowałem diabła bez rogów --- bo samiczka

proszę ciebie moja wiaro malutka

powiedz swojej starszej siostrze --- wierze dorosłej

żeby nie tłumaczyła

--- dopiero wtedy można naprawdę uwierzyć

kiedy się to wszystko zawali.

 

Z najlepszymi życzeniami – Księża Wikarzy: Piotr Mika, Sławomir Tyburski i proboszcz - Ks. Piotr Rożyk